Wspólnota Żywego Różańca

Dołącz do nas!

Miejsce spotkań
kościół parafialny

Termin spotkań
pierwsze niedziele miesiąca, godz.  17.15

Opiekun
ks. Edward Firuta CM

Celem Wspólnoty Żywego Różańca jest propagowanie kultu Jezusa i Maryi, umacnianie wiary, leczenie nędzy moralnej, walka z szatanem, szerzenie pokoju, nabywanie cnót chrześcijańskich. Obecnie w parafii do wspólnoty Żywego Różańca należy ponad 200 osób.

W comiesięcznej modlitwie polecamy jedną intencję związaną z życiem Kościoła Powszechnego (intencja papieża) oraz intencje parafii.

Jesteśmy otwarci na nowe osoby, każdy jest tu mile widziany.

O wspólnocie:

„Stowarzyszenie Żywego Różańca” założyła Paulina M. Jaricot w 1826 roku w Lyonie. Składa się ono z 15-osobowych grup, zwanych Różami. Na czele stoi zelator. Każdy członek Róży odmawia codziennie jedną dziesiątkę różańca, co łącznie daje cały różaniec. Żywy Różaniec zatwierdził papież Grzegorz XVI w 1832 roku. W 1877 roku , papież Pius IX powierzył nad nim opiekę przełożonemu generalnemu dominikanów.

W odpowiedzi na inicjatywę ks. Proboszcza powstaje w naszej parafii Róża Różańca Rodziców za Dzieci. Zasady działania są proste: wystarczy raz dziennie odmówić dziesiątkę różańca za swoje dziecko lub dzieci. Zajmuje to tylko kilka minut, a można wraz z innymi rodzicami prosić Boga o błogosławieństwo i ochronę naszych dzieci.  W tej modlitwie uczestniczy już blisko 100 tys. osób w całej Polsce. Wiemy, że zwłaszcza młodzi rodzice mają mało czasu, więc tzw. zmiana tajemnic będzie się odbywała przez wysyłkę maila raz w miesiącu.  Zachęcamy do dołączenia, osoby zainteresowane prosimy o przesłanie maila na rodzicezadzieci@gmail.com

Historia modlitwy różańcowej

„Zdrowaś Maryjo” – najważniejsza modlitwa w różańcu, wyrosła z Ewangelii. Złożyły się na nią słowa anioła Gabriela: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski. Pan z Tobą” (Łk 1,28) i słowa Świętej Elżbiety: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony owoc Twojego łona” (Łk 1,42). We wczesnym chrześcijaństwie często ją powtarzano. W XIII wieku dodano imię „Jezus””, z którym Maryja związana była ściśle jako Matka. Na przełomie XV/XVI wieku dołączono prośbę: „Święta Maryjo, Matko Boża…” Do wielokrotnego powtarzania „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Maryjo” w ciągu średniowiecza dołączano rozważania tajemnic z życia Jezusa i Maryi. W XIV wieku synody dodały „Wierzę w Boga”. Te trzy modlitwy traktowano jako formułę wiary, podstawowy katechizm. Długi i złożony proces kształtowania się modlitwy różańcowej otrzymał swój dzisiejszy kształt na początku XV wieku w klasztorze kartuzów w Trewirze. Tam w każdym „Zdrowaś” po „Jezus” dołączano zdanie zawierające tajemnicę z życia Jezusa i Maryi. Podzielono też różaniec na dziesiątki, złożone z „Ojcze nasz” i dziesięć „Zdrowaś Maryjo” z tajemnicami. Liczba tajemnic opartych na Piśmie Świętym doszła do 150. Pod koniec XIV wieku Dominikanie zredukowali ilość rozważanych tajemnic do 15, dzieląc je na trzy części: radosną, bolesną i chwalebną. W XVI wieku różaniec poprzedzano wyznaniem wiary i po każdej dziesiątce dodano „Chwała Ojcu” Po wyznaniu wiary dodano „Ojcze nasz” oraz trzy „Zdrowaś Maryjo” na uproszenie cnót boskich: wiary, nadziei i miłości. W tej formie różaniec zatwierdził Święty Pius V (1572).

Działajmy razem w służbie Ewangelii

Jesteśmy otwarci na Boże poruszenie i chcemy być gotowi, aby służyć w miejscach, do których posyła nas Pan Bóg.